- ахлоқомӯзӣ
- [اخلاق آموزي]омӯхтани талабот ва қоидаҳои ахлоқ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
ахлоқ — [اخلاق] а. ҷ. хулқ 1. қоидаҳои рафтору одоб, хислатҳои рӯҳиву маънавӣ ва фарҳангии пазируфта миёни мардум ва риояи онҳо аз тарафи ҳар як фарди ҷамъият; ахлоқи нек хулқу одоби писандида; ахлоқу одоб рафтор, тарзу равиш, хулқу атвор 2. хислат,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ахлоқӣ — [اخلاقي] мансуб ба ахлоқ: савияи ахлоқӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ахлоқан — [اخلاقاً] а. аз ҷиҳати ахлоқ, аз ҷиҳати одоб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ахлоқиёт — [اخلاقيات] кули масъалаҳои ахлоқӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
некӯахлоқ — [نيکو اخلاق] ниг. некахлоқ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
некӯахлоқӣ — [نيکو اخلاقي] ниг. некахлоқӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
адаб — [ادب] а 1. ахлоқ ва кирдору рафтори нек; шарти адаб меъёри ахлоқу одоб; адаб додан а) одоб омӯхтан, ахлоқ омӯхтан; б) маҷ. танбеҳ кардан, ҷазо додан; адаб ёд додан ба касе одобу ахлоқ омӯхтан; адаби касеро додан касеро танбеҳ додан, ҷазо додан ба … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маънавӣ — [معنوي] а 1. марбут ба фаъолияти ақлонӣ 2. рӯҳӣ, муқоб. моддӣ; азоби маънавӣ азоби ботинӣ 3. ахлоқӣ: тарбияи маънавӣ, ягонагии маънавию сиёсӣ; симои маънавӣ одобу ахлоқ ва хислати шахс; ҳавасмандгардонии моддӣ ва маънавӣ бо мукофотҳои пулӣ ва… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
тарбия — (тарбият) [تربيه // تربيت] а. малакаҳо оид ба рафтор ва кирдор, ки ба воситаи мактаб, оила ва муҳит ба кас талқин мешаванд; омӯхтани адаб; омӯзиш, парвариш; тарбияи бадан ба воситаи машқҳои ҷисмонӣ такомул ва парвариши бадан, варзиш; тарбияи… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
таҳзиб — [تهذيب] а. кит 1. ислоҳ (покиза) кардани чизе; таҳзиби ахлоқ ислоҳи ахлоқ 2. номи китоби дарсие дар мадрасаҳои динӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ